Dat Zuid-Korea een sterkte reputatie op het gebied van 'drama' heeft is inmiddels wel bekend. Bekende films als 'A Moment to Remember', 'Oasis' en 'Castaway on the Moon' zijn maar enkelen van dit genre dat ijzersterk vertegenwoordigd wordt in dit Aziatische land. De films zijn vaak enorm aangrijpend en heftig maar tegelijk dusdanig melodramatisch dat deze films niet voor iedereen zijn weggelegd. De aanzwellende muziek en kleding dat altijd rechtstreeks uit de stomerij lijkt te komen kunnen bij een aantal mensen wel eens ervoor zorgen dat het glazuur van de tanden springt. Wanneer je dit voor lief neemt en er eens goed voor gaat zitten zul je ontdekken dat er tegelijk iets magisch in schuilt. Het laat je niet meer los en trekt je daadwerkelijk mee de wereld van film in en de band die je vervolgens vormt met de hoofdrolspelers is iets compleet unieks.
Zo ook bij So-won ('Hope') een zeer, zeer aangrijpend en heftig verhaal over een jong meisje dat op weg naar school verkracht en mishandeld wordt. De opening van de film is meteen al typisch Koreaans de kennismaking met de hoofdpersonen is altijd wat op een ongemakkelijke manier met verkeerde humor en wereldvreemde personages en overdreven acteerwerk. Maar dan barst het verhaal los, gebeurt het onvermijdelijke dramatische en word je als kijker gewoon meegesleurd in het gezin dat deze verschrikkelijke ervaring met elkaar moet zien te verwerken. Wat zich ontvouwt is dit keer niet een thriller achtige zoektocht naar de dader maar een werkelijk ijzersterke film over (verwerking van )trauma en het omgaan met emoties binnen een gezin. De karakters worden echt, het verdriet is voelbaar en de kleine mooie momenten doen je onbewust glimlachen. 'Hope' is daarentegen geen makkelijke kijkervaring want mede door het fenomenale acteerwerk van de jonge Lee Re, Sol Kyung Gu en Uhm Ji won is de pijn bijna letterlijk voelbaar.
Toch is de film niet alleen zwaar, het is tegelijk een zoektocht van een vader die er alles voor overheeft om zijn dochter weer de oude te laten worden en maakt daardoor zelf ook een enorme verandering door. Met recht draagt de film dan ook de titel 'Hope', hoe donker de wereld ook is, die kleine glinstering laat zich nooit doven.
Regisseur Lee Joon-ik, vooral bekend van The King and the Clown, zet met dit hartverscheurende drama een prestatie van formaat neer. Een film die je simpelweg moet zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten